در انتخاب روانکنندهها، باید بر اساس کاربردی بودن انتخاب کنیم. برخی از روانکنندهها اثر کاهش اصطکاک و جلوگیری از تبادل آن را دارند، برخی از روانکنندهها اثر کاهش تنش سطحی بین سطوح غلتشی و افزایش عمر مفید آنها را دارند و برخی از روانکنندهها میتوانند از زنگزدگی سطحی جلوگیری کرده و میزان استفاده از آنها را به طور کامل بهبود بخشند. بنابراین، روانکنندههای مختلف باید برای اهداف مختلف انتخاب شوند. راهنماهای خطی رایج به روانکنندههایی نیاز دارند که به طور همزمان چندین شرط را برآورده کنند، از جمله پایداری بالا، مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت در برابر سایش،اصطکاک کمو استحکام بالای لایه روغن.
با توجه به نوع روغن روان کننده، میتوان آن را به روانکاری گریس و روانکاری روغن تقسیم کرد. به طور کلی، انواع مختلف گریس باید بر اساس ... انتخاب شوند.شرایط و محیطبرای روانکاری با گریس：
روانکاری با گریس
ریلهای خطی باید قبل از نصب با گریس پایه صابون لیتیوم روغنکاری شوند. پس از نصب ریلهای خطی، توصیه میکنیم که ریلها هر ۱۰۰ کیلومتر دوباره روغنکاری شوند. روغنکاری از طریق گریسخور امکانپذیر است. بهطورکلی، برای سرعتهایی که از ۶۰ متر بر دقیقه تجاوز نمیکنند، از گریس استفاده میشود. سرعتهای بالاتر به روغن با ویسکوزیته بالا بهعنوان روانکننده نیاز دارند.
روغن کاری
ویسکوزیته توصیه شده روغن حدود 30 تا 150 سانتی استوک است. برای روانکاری روغن، میتوان به جای گریسخور استاندارد از یک اتصال لولهکشی روغن استفاده کرد. از آنجایی که روغن سریعتر از گریس تبخیر میشود، سرعت تغذیه روغن توصیه شده تقریباً 0.3 سانتیمتر مکعب در ساعت است.
موارد فوق نکاتی برای روانکاری ریلهای خطی هستند. یادآوری میشود که هنگام انتخاب روغن روانکننده، باید با توجه به هدف کار تصمیم گرفته شود تا استفاده بهتر تضمین شود.
زمان ارسال: آگوست-06-2025
